අරුත.

සීමා මායිම් මා නොදනී. සීමා මායිම් මා සොයන්නේද නැත. මා දන්නේ මා අසීමාන්තිකව නුඹට ප්‍රේම කරන බව පමණි. නුඹ මට හිමි වේ දැයි මා නොදනී. නමුත් නුඹ මා තුළ මා සතු වී ඇත. නුඹ මා තුල ජීවත් වීම අරබා ඇත. මා තුල මා හැර වෙනත් අයෙකු මාගේ ජීවිත කාලය තුල ජීවත් වී නොමැත. මා නුඹට මා තුල  කිසිවෙකුට පා තැඹීමට නොහැකි වූ ඉසව් කරා පා තැබීමට දොරගුලු ඇර දුන්නේය. ඒ රිසි සේ නුඹට මා සතු කර ගැනීමටය.

මා ඉතා අහංකාර තැනැත්තෙක්මි. මා යටපත් කරගැනීමට මා කිසිවෙකුට ඉඩ ලබා නොදේ. එසේ උත්සාහ කරනන් හට මා කිසිවිටක යටපත්වී නොමැත. නමුත් මාගේ අහංකාරකම ඔබ හමුවේ දිය වී ගිය ආකාරය මටද සිතා ගත නොහැක. මා එය දකින්නේ ඉතා සුන්දර අවනත වීමක් ලෙසිනි. ජීවිතයේ ප්‍රතම සහ අවසාන වතාවට මා යටපත් උනෙමි. හදවතේ සියුම් නහර සියල්ලම ප්‍රකම්පනය කරමින් මා යටපත් උනෙමි. නමුත් නුඹ බලාපොරොතු වන අහංකාරයා තවමත් මා තුල ජීවත් වේ. එනමුත් මා නුඹට නතු වී හමාරය.

ජීවන ගමන පිළිබද අනාවැකි කීමට මා නොදනී. නමුත් මා හොදින් දන්නා එකම කාරනය කිසිවිටක මා නුඹ හැර නොයන බවයි. නුඹ මට හිමි වේදැයි මා නොදනිමි. නුඹ හා මා එක වහලක් යට ජීවත් වනු දැකීම මාගේ එකම අරමුනයි. මා එවන් වාසනාවන්තයා වීමට නම් තව බොහෝ දෑ රැස් කල යුතු වේ. මේ ඇරබී ඇත්තේ එම කාලයයි. මා මෙම මගෙහි ගමන් කරනු විනා අන් කිසිම මගක ගමන් නොකරමි.

මා නුඹගේ සිතුම් පැතුම් සියල්ල හොදින් දනිමි. නුඹ සතුටින් සිටිනු දකිනු තරම් මා ලබන තවත් සැපතක් මට නොමැත. නුබ දහඩිය වගුරන්නේ නම් මා හට අවසි වන්නේ නුඹගේ දහදිය නිවා දැමීමයි. නුඹ දුක් වන දකිනා විට මා හට අවැසි වන්නේ නුඹ සතුටු කිරීමයි. නුඹට වෙහෙස දැනෙන්නා විට මා හට අවසි වන්නේ මාගේ උරහිසේ නුඹ හොවා ගැනීමයි. මා නුඹ ගැන විනා අන් කිසිවක් ගැන නොසිතමි. බාහිරින් පැමිණෙන කිසිවකට මා නතු කර ගැනීමට නොහැක. මා නුඹේ පමණි.

ඉතිං සොදුර. එලබෙන්නාවූ යම් කාලයක් යම් දුරස් බාවයකින් සිටීමට සිදු වේ. නමුත් මා අන් කවර දා කටත් වඩා නුඹ ගැන සිතමි. නුඹට ප්‍රේම කරමි. විටෙක මාගේ සිත දුක්ක සිතුවිලි වලින් පිරී යයි. නමුත් මා හට සපුරා ගත යුතු දෑ තිබේ. මා කවරදාකටත් වඩා ශක්තිමත් වී ඇත. ඒ නුඹ නිසාය. මා සතු සියළු දෑ නුඹේය. නුඹට මා මුන ගැසෙනා විට මා උන්නේ මහා ආගාදයකට වැටී අන්ත අසරණවය. නමුත් නුඹ ඒ කිසිත් නොසලකා මට ජීවය ලබා දුන්නේය. මා දැන් ජීවත් වෙමි. නුඹ හැර නොයමි. මා නුඹේය. මා සතු සියළු දෑ වර්තමානයේත් අනාගතයේත් නුඹේය. නුඹට පොරොන්දු ප්‍රකාරව මා ජීවත් වෙමි. 

අවසාන වශයෙන් යමක් පැවසීමට ඇත. මා බලා සිටිමි. කාලය ඉගිල ගියාවේ. නමුත් මා බලා සිටිමි. මෙම භවයේ හෝ මතු භවයක හෝ නුඹ මා සතු වන තුරු මා බලා සිටිමි. සදාකල් ප්‍රේම කරමි. මා පැතූ ස්ත්‍රිය මට හමු විය. නුඹ මගේය. මා නුඹේය. කෙදිනක හෝ අප එක් වේවි. එතෙක් මා නුඹ වෙනුවෙන් බලා සිටිමි. ප්‍රේමයට අරුතක් සැපයීමට මට නොහැකි වුවත් නුඹගේ ප්‍රේමයේ අරුත මම වෙමි.

බැදීම්.

බොහෝ දෙනා පිළිගන්නා පරිදි බැදීම් තුල ඇත්තේ දුකකි. මාම අතීතයේදී බොහෝ අවස්තාවන් වල බොහෝ දෙනාට මෙය පවසා ඇත. එහි යම් ස්ත්‍යක්ද නැතුවාම නොවේ. නමුත් මා ලැබූ අත්දැකීම් මත අනවශ්‍ය බැදීම් දුක් ගෙන දීමට මාර්ගයයි. මාගේ ජීවිතයේ එය වෙනස් වූ එකම අවස්ථාව නුඹ හමුවීම පමණි. නුඹ හමු වූ දා පටන් මා හට සිදු වූ දෑ මෙහි ලා විස්තර සහිතව ඉදිරිපත් කිරීමට මා හට නොහැක. නමුත් කෙසේ හෝ මා ඒවා අකුරු කරමි.

ජීවිතය ඔහේ ගලාගෙන යෑමට සැලැස්වූ මා ජීවිතය පිළිබද කිසිදු බලාපොරොත්තුවක් නැත්තෙකු ලෙස ජීවත් උනෙමි. නමුත් ජීවිතයේ හරය මා හට පසක් වීමට නුඹ ගේ හමු වීම ඉවහල් විය. මා මෙතෙක් නොමැරී ජීවත්ව ඇත්තේ නුඹගේ ආගමනය සිදුවීමටය. නුඹ කුමක් හෝ මා නොදන්නා කිසියම් හේතුවක් නිසා මා හට මුන ගැසුණි. ජීවිතය ජීවත් කරවීමට තරම් මට අන් කිසිවක් එතෙක් මුන ගැසී ද නොතිබුණි. මෙම ජීවිතයේ මා ලද භාග්‍ය නුඹ මුන ගැසීම බව මම තරයේ විශ්වාස කරමි.

ඇතැමුන් ශාරීරික බැදීම් හුදු කාමුකත්වයම හුවා දැක්වීමට කටයුතු කරනු විනා ඉන් ඔබ්බට සිත මෙහෙයවන්නේ නැත. නමුත් එය ශාරීරික බැදීමකට එහා ගිය ආත්මීය බැදීමක් ලෙස මා විශ්වාස කරමි. සියල්ලන් සමගම යහන් ගත වන්නන්ට ඇත්තේ කාමුකත්වය පමණක් මුසු ශාරීරික බැදීම් පමණි. නමුත් ආත්මීය බැම්මෙන් බැදුනු දෙදෙනෙකුට එය ආත්මීය ශරීරයන් එක්වන ඉතා මිහිරි හැගූම් සමුදායක් මුදා හරින බැදීමකි. විවිද අරුත් තිබුණද ආත්මීය බැදීම් හමුවේ එවැනි අරුත් බිද වැටේ. ආත්මීය බැදීම ඇත්තවුන් කාමුක බිදීම් වලට පමණක් සීමා නොවේ.

මා හට සියළු හැගීම් උද්දීපනය වන්නේ නුඹ ඉදිරියේ පමණි. එහි අරුත මට වෙනත් තරුණියක් හා කිසියම් හෝ බැදීමක් ඇති කර ගැනීමට අවශ්‍ය නොවීමයි. මා ආලය කරන්නේ නුඹටය. මාගේ සියළුම සිතිවිලි උපදින්නේ නුඹ තුළිනි. මා ලෝකය දකින්නේ නුඹ දෑසිනි. මා හට නුඹ හැර අන් යමක් නොමැත. මට හට ඇති එකම වතුව නුඹ පමණි. මා ආත්මගත ප්‍රේමයකින් නුඹට ප්‍රේම කරමි. හදවත ගැඹුරේ සිට ඉපදී හදවත පුරා විහිදී යන්නේ නුඹට පිදූ ඒ පෙමයි.

මා නුඹම පතා ජීවත් වීමට තවත් කාරණා කුමටද. මාර්ගය අපහසු වුවද මම නුඹ හැරදා නොයමි. නුඹ පිදූ ප්‍රේමය අත් නොහරිමි. ආත්මයක් ආත්මයක් පාසා නුඹ මගේම ගැහැණිය කර ගැනීමට පෙරුම් දම් පුරමි. මා එතරම් ම නුඹට ප්‍රේම කරමි. මාගේ සාර්තකත්වය පිටුපස සිටිනා එකම තැනැත්තිය නුඹය. කෙදිනක හෝ ලොවට හඩගා කියන්නට හැකිනම් දෙවරක් නොසිතා මා පවසමි. මා ජීවත් කෙරූ මාගේ ආත්මීය ප්‍රේමය නුඹ යැයි ලොවට හඩගා කියමි. එය මා මාගේ ජීවිතයේ මා ලැබූ භාග්‍යක් කොට එය සලකමි. සොදුරිය.... බැදීම් දුකට මුල් වුවද ආත්ම ගත බැදීම මිනිසුන් ජීවත් කරනවන ජීවනාලියයි. ඔබ එය වටහා ගනු ඇතැයි මම සිතමි. මා ජීවත් වන්නේ නුඹ නිසාය. මාගේ ප්‍රේමය නුඹම පමණි.

එකම එක වරක්

සිදුවූ දේ කුමක්දැයි මා නොදනිමි. නමුත් මා දන්නේ මා කිසිදු දෙයක් නොකල බව පමණි. කුමන හෝ බලවේගයක් අප අතරට පැමිණියාදැයි මා නොදනිමි. මේ සා වේදනාවක් මා උසුලා නැත. නමුත් හැර යා නොහැක. සිදුවන දේ බලා සිටිනවා හැර මට කරන්නට දෙයක් ඉතිරි වී නොමැත. කුමක් කලද කෙලෙසක හෝ මා වරද කරුවෙකු වේ. එසේ සිදුවීමට මා කල පව කුමක් දැයි මා නොදනිමි. නමුත් සිදුවන්නේ එයමය.

මින් දින කිහිපයකට අතීතයට මට ගමන් කල හැකි නම් යැයි සිතුණු වාර අනන්තය. නුඹ මා හා ආලයෙන් වෙලී සිටි දින කරා යන්නට ඇත්නම් යැයි මා හට සිතුනු වාර අනන්තය. තත්පරයක් තත්පරයක් පාසා මට එය සිහි වේ. නමුත් කුමක් කරන්නද. යාමට නොහැක. මා හට කල හැක්කේ ඒ සොදුරු අතීතය සිහි කිරීම පමණි. නිරායාසයෙන් දෑස් කදුලින් තෙත් වේ. කුමක් කරනදැයි මා නොදනිමි.

කුඩා කල සිට මා හට ලැබුණු අත්දැකීම් ඔබ හොදන් දනී. මා සතුටින් සිටිනවාට වඩා මා බොහෝ විට තනිකම උරුම වූ ජීවියෙකි. සෑම අවස්තාවකම නොකල කුමක් හෝ දෙයකට මා වැරදි කරුවෙකුම විය. නමුත් නුඹ හමු වූ දා පටන් මාගේ ජීවිතයට සතුට ගලා ආවේය. සතුට යනු කුමක් දැයි මා ටික කලකට හෝ අත් වින්දෙමි. නුඹ මගේම වනු ඇත්දැයි මා දැන නොසිටියේය. නමුත් මා සතුටින් උන්නෙමි. නමුත් අද වන විට සුපුරුදු ලෙස දුකම උරුම වී තිබේ. මා කිසිත් නොකලෙමි. නමුත් වරද කරුවා මාය.

නුඹේ මතයට නැගෙන්නේ නම් මා භීතියෙන් වෙලී සිටි එකම කරුණ " නුඹ මට අහිමි වේදෝ " කියා කියූ වාර අනන්තය. නුඹේ ආලය මාගේ සියළුම නහට ඇට මිදුළු දක්වා ගමන් කලහ. මට නුඹ හැර අන් සරණක් නැත. මට නුඹ හැර අන් ආලයක් නැත. මට නුඹ හැර වෙනත් ස්ත්‍රියක් නොමැත. මම නුඹ හට මට හැකි උපරීම අයුරින් ප්‍රේම කලෙමි. මින් ඉදිරියටද කරන්නෙමි. නමුත් මාගේ දොස කොමක්දැයි මා නොදනිමි. 

අප හට භාධා රැසක් අප වටා වෙලී තිබෙනු මා දුටිමි. ඒ අතරින් කෙසේ හෝ ඉහළට පැමිණීමට මා වෙහෙස විය. නුඹ තරම් මට හමු අර්තවත් දෙයක් මගේ ජීවිතයේ නොමැත. නුඹ මට මා ගමන් කළ යුතු මාර්ගය පෙන්වා දුන්නාය. මා මූලික අඩිතාලම දැමූවෙමි. එම මාර්ගයේ ගමන් කලෙමි. මාගේ සතුට රැදී ඇත්තේ නුඹ තුලයි. නමුත් මේ සිදු වූයේ කුමක්ද. මා තනි විය. නුඹ මා වරදකරුවෙකු ලෙමස දකී. මා වැරදි නොකකෙමි. නමුත් නුඹද වැරදි කරුවෙකු නොවේ. සිතා ගැනීමට නොහැකි කුමක් හෝ දෙයක් අප අතරට පැමිණ ඇත.

මා වෙනස් වන්නේ නැත. මට වෙනස් වියද නොහැක. මම නුඹට මුළු හදවතින්ම ප්‍රේම කරමි. මාගේ වර්තමානය අනාගතය නුඹය. මූලික අඩිතාලම දැමූවා පමණි. මා හට ඉදිරියේදී ලැබෙන්නා වූ සියළූම දෑ වල අයිති කාරිය නුඹය. මා ඒ සියල්ලම ලබා ගණිමි. මා හට තනිකම උරුම නම් එය උරුමම උනාවේ. නමුත් මා බලා සිටිමි. කෙදිනක හෝ පෙර ආදරණීය එකම වචනයක් මා හට ලැබෙන තුරු බලා සිටිමි. නුඹ සිටිනා තත්ත්වය නිසා මාගේ ආදරය හිමි තැනැත්තිය නුඹය කියා මට ලොවට හඩ ගා කීමට නොහැක. එසේ අවස්තාවක් ලැබුන හොත් මා ඉතා සතුටින් එය කරමි. නුඹ මගේම කරගන්නෙමි. මිනි කිසිම කලෙක නුඹ කිසිවෙකු නොකල ලෙස නුඹ රැක ගන්නෙමි. නුඹට ප්‍රේම කරන්නෙමි.

මාගේ වචන වචනම නොවේ. මේ මාගේ ජීවිතයයි. නුඹ කෙදිනක මා දෙස බැලූවත් නුඹට ප්‍රේම කල මා එදිනද එලෙසම මුන ගැහෙනු ඇත. මා පුල පුලා කියා සිටින්නේ අප වෙන් කිරීමට කටයුතු කෙරූ බල වේගයන් ඉවත් කොට පෙර පරිදි කුමන හෝ ආකාරයකට ඉදිමු කියාය. නුඹ මා තේරුම් ගනීදැයි මා නොදනිමි. නුඹේ සිත බිදී ගොස්ය. බිදුනු සිත් එක් කිරීම නම් බොහෝ උගහටය. නමත් මා සොදුර මා කිසිදු දෙයක් නොකලෙමි. මා කල එකම කාරණය නුඹට ප්‍රේම කිරීම පමණි. නුඹ මා හට මෙතරම් නපුරු වන්නේ ඇයි දැයි නොදනිමි. එකම එක වරක් මා හට කුමන හෝ ආකාරයේ සහනයක් ලැබෙනු ඇතැයි සිතමින් මා කාලය ගත කරමි. මා මෙලෙස කෙදිනක වත් දුක් වී නොමැත. දෑස් තෙත් වන වාර අනන්තය. හදවත වේදනාවන් මිරිකී යයි. තවත් එකම එක වරක් හෝ මා අසලට පැමිණෙන්න.... මාගේ එකම ඉල්ලීම එයයි.

දෙවන මව සොයා යෑම.

මා විශ්වාස කරන පරිදි ඕනෑම පිරිමියෙකුට මව්වරුන් දෙදෙනෙකු සිටී. පළමු මව නම් දස මසක් කුසේ දරා හැදූ මවය. දෙවන මව නම් පළමු මවගෙන් පසු ඔහු ප්‍රේම කරනා ස්ත්‍රියයි. මෙහිදී පළමු මවගෙන් ලද සෙනෙහසට සමාන හෝ ඊට වඩා වැඩි යමක් දෙවන මවගෙන් ඔහු බලාපොරොත්තු වේ. ඔහුගේ ජීවන සහකාරිය වන්නේ දෙවන මවය. එතැන් පටන් ඔහු තබනා සෑම පියවරකම දෙවන මව ඔහු සමග සිටී.

මා ජීවිතය අත හැර දැමූවෙකි. කාලයක් මා ඉතා දරුණු ලෙසා මාගේ ජීවිතයෙන්ම පළිගත්තාය. මා නොමැරී ජීවත් වූ හේතුව කුමදැයි මා බොහෝ විට සිතන්නට වූ කරුණක්ය. ඒ මාගේ දෙවන මව මුන ගැසීමට කාලය මා හට ලබා දුන් විරාමයක් යැයි මට සිතේ. ඈ මා ඉදිරියට ආවාය. ඇගේ ප්‍රේමය මා හට පිදුවාය. ඈ මාගේ මව වූවාය. ඇගේ සෙනෙහස ඉදිරියේ මා මා ගමන් කල යුතුම මාවතට පිවිසුනේය.

මා ඒ මාර්ගයේ ගමනාරම්භ කොට හමාරය. කිසිදු කලෙක මා මෙලෙස උද්‍යෝගයෙන් වැඩ කොට නැත. පුදුමයට කරුණ නම් මා හට කිසිම වෙහෙසක් නොදැනීමයි. ඒ ඈ මා හා සෑම මොහොතකම සිටිනා බැවිනි. නමුත් ඈ පවසන්නේ ඒ ඈ නොවන බවයි. මාගේ ආලය පිදිය යුත්තේ ඈ හට නොවන බවයි. ඇය පුල පුලා එය පවසන්නීය. නමුත් ඈ නොදන්නා කාරනය නම් මා ඈ හට බැදී ඇත්තේ බිදී යන ලෙස නොවන බවයි. විටෙක ඈ හිතුවක්කාරය. කිසිදු වදනකදු ඈ මා හට මුවින් නොපවසයි. ඒ තුළද ඇත්තේ ඇගේ ප්‍රේමයයි. මා හට මුවින් නොපැවසූවත් එය මා තේරුම් ගන්නේ මාගේ මනසෙනි. මා බොහෝ විට ඇගෙ සිත කියවන්නේය. අප දෙදෙනාටම එකම අවස්තාවේ සිත් තුල ඇති වන සිතුවිලි සමුදාය එක හා සමානය. ඈද පුදුම වන්නේ එලෙස සිදු වන්නේ කෙලෙසද කියාය.

මිනිසෙකු උතුම් වන්නේ ඒ මිනිසා කරන්නාවූ ක්‍රියා කලාප හා සිතුවිලි වලිනි. මුලින් සිතුවිලි බිහි වන අතර පසුව එය ක්‍රියාවට නගයි. මාද සිදු කරන්නේ එයය. නුඹ හට බැදි ප්‍රේමයේ නාමයෙන් මා සියලුම දෑ ක්‍රියාවට නගයි. යම් දිනක නුඹ මා හට හිමි වන්නේ නම් නුඹට හමුවන මා සාමාන්‍ය මිනිසෙකු නොවේ. නුඹේ ප්‍රේමය හමුවේ සියල්ල සම්පූර්ණ වූ මිනිසෙක නුඹට හමු වනු ඇත. විටෙක නුඹම පවසන පරදි මාගේ විනාසය නුඹයි. මා විනාස වනවා නම් එය කෙලෙසක සිදු වනු ඇත්දැයි මා නොදනිමි. නමුත් එය සිදු නොවනු ඇත. නුඹ පවසන්නේ මා වෙනත් ස්ත්‍රියක් හා සම්බන්දතා ගොඩ නගා ගැනීම නම් නුඹ මා හරි හැටි තේරුම් ගෙන නැත. මා පවසන පරිදි මෙලෙස ස්ත්‍රියකට ප්‍රේම කල හැක්කේ එක් වරක් පමණි. එහෙයින් මා නුඹට ප්‍රේම කරමි.

නුඹගේ රුචි අරුචිකම් මා හොදින් දනිමි. 

මා මේ බිහි කරන්නේ නුබේ රාජ්‍යයි. නුඹට අවැසි ලෙස සියල්ල බිහි වේවි. එය මා උතුම් කර්තවයක් ලෙස ඉතා සෙනෙහසින් ඉටු කරමි. ඒ රාජ්‍යයට සිටින්නේ එකම රැජිනකි. ඒ රැජින එම රාජ්‍ය පාලනය යෙහෙන් කරනු ඇත. පරදේසක්කාර තරුණියකට එම රාජ්‍යයේ රැජින වීමට කිසි ලෙසකත් නොහැක. මන්ද රාජ්‍යයේ වටිනාකම දන්නේ නිවැරදි රැජින මිස වෙනත් ස්ත්‍රියක නොවේ. 

නුඹට හැකිනම් පැමිණෙන්න. මා නුඹ පැමිණෙන තෙක් බලා සිටිමි. නුඹ පැමිණෙන්නේ කෙලෙසකද, මා හට කිසි සේත් එය ගැටළුවක් නොවේ. වැදගත් වන්නේ නුඹේ පැමිණීම පමණි.

වසර ගනනාවකට පසු මා මාගේ දෙවන මව සොයා ගත්තේය.

අතැගිළි

සංසාර පුරුදු.... පෙර සංසාරය කුඩ තිබුණාදැයි මම නොදනිමි. නමිත් වැස්සත් සමග කුඩය යටින් යෑම නම් හුරුපුරුදු බවක් හැගුනි. එවලේ මා හට සිදු වූයේ සිදු වන දේ සිතා ගැනීමට අපහසු වීමයි. කුමක් හෝ දෙයකින් මා මනස වැසී තිබුණි. මා කල ප්‍රතම කාරනය නම් මේ වැසී තිබූ දෑ ඉවත් කිරීමයි. ඉන්පසු මා මනස ඉතා පැහැදිලි විය. මෙතෙක් කල් මනසේ තිබූ රුව නුඹම විය.

මේ ලොව වසන බොහෝ මිනිසුන්ට තමුන්ගේ සංසාරගත ප්‍රේමය සොයා යාමට සිදු වේ. නමුත් මා කුමක් හෝ පිනක් කර ඇත. ඒ මාගේ සංසාරගත් ප්‍රේමිය මා සොයා පැමිණීමයි. ඈ කිසි ලෙසක එය නොපිළිගනී. ඈ සිතන්නේ මාගේ ජීවන චක්‍රයට ඈ සම්බන්ද වී මා විනාශ කර දැමුවා කියාය. නැත සොදුර. එය එසේ වූවා නම් අද වන විට මා මෙවැනි තත්වයක නොමැත. මා විනාශ වූයේ නැත. මට හැගී ගිය ලෙස මට දැනුනේ වෙන කවරදාකටත් වඩා මා ජීවත් වන බවයි. මා ජීවත් විය යුතුය. ඒ නුඹ නිසාය. මේ ලොව කිසිම අදර කතාවකට නොදෙවෙනි ආදරයන් නුඹ මට හිමි කරාය. කියන්නට කුමක් හෝ වචනයක් තුබූ මට නුඹ වචන නැති කරාය. ඒ මාගේ සහ මගේ ආලයේ හිමි කාරිය නුඹ නිසාය.

උණුසුමක ආදරණීය බව හදවතට මෙතරම් දැණුන දිනයක් මාගේ ජීවිතයේ මට නොමැත. මා බොහෝ කලක් හබා ගොස් ඇත්තේ රැවටීම් පසු පසය. නුඹගේ උණුසුමින් මා සසල විය. මෙතෙක් කලක් සැගව තිබූ නුඹ වෙනුවෙන් පමණක් වූ හැගීම් සමුදායක් මුදා හැරීමට නුඹට හැකි විය. ඉතිං සොදුර නුඹ මගේම නොවේද. මා බොහෝ කල් බලා සිට ඇත. නුඹව සොයා ඇත. නුඹ යැයි සිතා අන් අයට රැවටී ඇත. නමුත් එහි අවසානයට මා ලගා විය. ඒ නුඹ මුන ගැසීමයී. එතැන් පටන් මාගේ කිසිම දෙයක් කිසි ලෙස කිසිවෙකුට නැවත ලබා ගැනීමට නොහැක. මා ලබා දෙන්නේද නැත. 

අතැගිලි එකිනෙක පැටලෙන විට, නුඹගේ උණුසුම දැනෙන විට, නුඹගේ හදවත ගැහෙනා රාවය මාගේ හදවතට දැනෙන විට මට සිදු වූයේ කුමක්දැයි මා නොදනිමි. මා නැවත උපත ලැබූ බවක් පමණක් මට හැගිණි. එය නුඹටද වූ බව මට නොතේරුනා නොවේ. කාරනා කාරනා කෙසේ සිදු වී තිඹුනද මා අසල සිටියේ නව යොවුන් වියේ ප්‍රථම ප්‍රේමය හදවතින් දරා සිටින ස්ත්‍රියකි. අතැගිලි පැටලෙන විට ඈ සසලව ගිය හැටි. තවත් දෙයක් නම් ඒ යොවුන් ස්ත්‍රියගේ තොල්පෙති ඉදුල්ව ගියේ මාගේ දෙතොල් පහසිනි. එතරම්ම ඈ සසල වූවාය. ස්ත්‍රික කන්‍යාවක වන්නේ ශරීරයෙන් නෙව හදවතිණි. එතරම්ම ඈ මා අසල නෑඹුල් වූවාය.

ඒ මිහිරි යෞවනිය පිළිබද මගේ සිතේ මෝනරන ආලය මා බොහෝ සෙයින් අදහමි. මා එය මාගේ ජීවිතය කොට ගත්තාය. මා අසල නුඹ ගැවසෙන්නේ නැම් මා මනසේ මැවෙන දෑ මට පැවසීමට නොහැක. නුඹටද එසේම වන බව මා දනිමි. එය නුඹෙන් අසා දැන ගන්නවාට වඩා මා කරනුයේ නුඹේ දෑස් දෙස බලා සිටීමයි. පතුලක් නොමැති මහා සයුරක කිමිදෙනවා වැනි හැගීමකින් එවිට මා වෙලා යයි. ඒ මහා සාගරය පිරී ඇත්තේ මා හට ඇති ප්‍රේමයයි. සියල්ල ඇති සැටියෙන් මා හට පිදීමට නුඹට නොහැක. නුඹ වටා ගමන් කරන්නා වූ දෑ නුඹව වලකාලයි. නමුත් මෙම භවයේ හෝ මතු යම් භවක් වන තුරු මා බලා සිටිමි. එතුවක් කල් නුඹට ප්‍රේම කරමි. නුඹ කුමණ හෝ ආකාරයකට මා අසලට පැමිණේ යැයි මා සිතමි. නුඹේ උණුසුම නිතරම මා අසලම සිටී යැයි මා සිතමි. එදිනක් වන තුරු මා මග බලා සිටිමි. මේ ඇරබී ඇත්තේ ඒ ගමන් මාර්ගයයි. මා ඒ ගමන් මාර්ගයේ හදවතේ කිසිම කහටක් නොමැතිව, ආදරණීයව ගමන් කරමි. සොදුර.... කෙදිනක හෝ අප හමු වනු ඇත.

ඇරබුම.

මා කුඩා කල පටන් ආ ගමන් මගේ මා හට මෙම කාලය වන විට සන්දිස්තානයකට පැමිණ ඇතැයි මට සිතේ. බොහෝ කල් බොහෝ දුර පැමිණියද නැවත ඇරබුමක් මට හමු වූයේ මෙම කාලයේය. එය ජීවිතයට පාර කියා දුන් ඇරබුමක් ලෙස මා දකී. එම පාර කියූ ඇරබුමට ගෞරව දැක්වීමට මා හට වචන නොමැත. නමුත් හැකි ලෙස එය ලියා තැබීමට මා මෙතැන් පටන් වෙහෙසේ. එය හුදෙක් ඇරබුමට පාර කියා දීමට මට ශක්තියක් වූ ඇය හට පමණක් වන අතර, එය අන් කිසිවෙකු නොදැකිය යුතුය යන නිගමනයට ඒමට යම් යම් ගේතූන් නිසා මට සිදු විය. මේ දිග හැරෙන්නේ එම කතාවයි.

අහම්බ.... කිසි කලෙක මා අහම්බ විශ්වාස කලේ නැත. නමුත් කාලයාගේ ඇවෑමෙන් සහ මාගේ මනස මෝරන කල අහම්බයකට ද යම් හේතුවක් ඇති බව මා හට පසක් විය. මාගේ ජීවිතය කනපිට පෙරලූ එක් අහම්බයක් මගේ ජීවිතයම වේ යැයි මා කිසි කලෙකවත් සිතා තිබුණේද නැත. නමුත් එය සිදු විය. විශ්වාස කිරීමට නොහැකි ලෙසම සිදු විය. මගේ ශරීරයේ සියළුම රුධිර නාලිකා හරහා එය ගමන් කරන්නට විය. පසුව මා මා හටද අයිති නොවන ලෙස ඈ හටම හිමි විය.

මා පෙර සදන් කල පරිදි කොතෙක් අකුරු කලද මා හට එය පැවසිය හැකි ආකාරයක් මා නොදනී. එක්කෝ පවසන දෑ මදිය. නැත්නම් දැනෙන දෑ වචන කිරීමට නොහැක. නමුත් මා දන්නේ ඈ දුටු මුල්ම තත්පරයේ පටන් මා නොදන්නා කුමක් හෝ ප්‍රීතියකින් එසේත් නැතහොත් ආත්මීය හුරු පුරුදු බවකින් මා වෙලා ගත්තා පමණි. මා නැවත් එදිනට මගේ මනස මෙහෙයවන විට මා ඒ ත්‍රී රෝද රත අසුනේ ඈ අසලින් සිටින විට දැනුනු හැගීම් මට විස්තර කල නොහැක. එවලෙහි මගේ මනසට එය නොවැටහුනි. නමුත් පසුව හෙමින් හෙමින් හෝ මට දැනෙන්නට විය.

කිසි කැලෙක මම ශ්නිකව කිසියම් දෙයකට හිත යොමු කර නැත. එසේ යොමු කර අවස්තාවන් වලදී මට සිදු වූයේ ටික දිනකින් මගේ සිතින් එවැනි දෑ බැහැරට යාමයි. නමුත් ඈ හමුවූ පසු මා සිතන්නට විට. බොහෝ දුර මා සිතුවෙමි. ඇගේ ආලය මා සෙවූ ආලයම විය. මම ඇයට ආලය කරමි. මින් මතුවට කිසි ලෙසෙක වෙනත් තැනැත්තියකට ආලය නොකරමි. මා හට එසේ කිරීමට බැරිය. එය එසේ වුව හොත් අද දින මා ඇයට කරනා ආලය මහා බොරුවක් වනු ඇත. ජීවිතයට බොහේ දේ පැමිණිය හැක. නමුත් සංසාරගත ආලය පැමිණෙන්නේ එකම වරකි.

ඈ හමු වූ පසු තවත් දෙයක් මා හට සිදු විය. ඒ මා මෙතෙක් මා යැයි සිතා සිටි සමහර දේවල් මා මාගේ මනසට කාවද්දා තිබූ පුහු ආටෝපයන් බවට පත් වීමයි. කිසි ලෙසකින් ඒ මා පැතූ දේවල් නොවේ. මාගේ මනසෙහි ගැඹුරුම අඩියක තිබූ මෙතෙක් මා නොදුටු මා ඉහළට ගැනීමට ඈට හැකි විය. නමුත් ඈ එය විශ්වාස නොකරයි. ඈ හිතුවක්කාරය. එය මා දකින්නේ කෙලිලොල් හිතුවක්කාර කමක් ලෙසයි. මා ඒ හිතුවක්කාර කමටද දැඩි ලෙස ආලය කරමි. ඈ පවසන පරිදි මා ආලය කල යුත් කාන්තාව ඈ නොවේය. ඈ ඒ අසලකවත් නැති බව ඈ පවසයි. නමුත් ඈ නොදන්න කාරනය නම් ඇගේ සියලුම දෑ වලට මා ආලය කරන බවයි. කෙදිනක හෝ ඈ එය තේරුම් ගනු ඇත.

ඉදිරිය කුමක් වනු ඇත්දැයි මා නොදනිමි. ඈද නොදනී. නමුත් ඈ හැර යාමට මට නොහැක. මගේ ජීවිතය මින් ඉදියට ඈ හටම බාර කරමි. මාගේ සියළුම වත්කම් ඈ සතු විය යුතුය. කෙදිනක හෝ මා මිය යන විට ඇගේ නාමයෙන් මා මේ ලොව හැර යමි. මතු භවයන් වලදී මාගේ පාදපරිචාරිකාව ඈ වන ලෙස මා පෙරුම් පුරමි. අසවන නිවන් මග ගොස් ඈ හා නිවන් පුරයටද යමි. මේ ලොව පවතින මොනයම් හෝ කාරනයකට මාගේ සිතින් ගතින් ඈ වෙන් කල නොහැක. මෙතෙක් කලක් මට ලැබුණු වාසනවන්තම හා මිලකල නොහැකි සම්පත ඈය. ඉතින් කෙදිනක හෝ දිනක නුඹ මෙය කියවනු ඇතැයි මා සිතමි. නුඹ හැටි බැදි ප්‍රේමය ජීවිතය පවතින තුරා දිවි හිමියෙන් මා රකිමි. මට ඇවැසි නුඹ මිස අන් අයෙකු නොවේ. හැකි ලෙස නුඹ මා හා සිටිනු ඇතැයි මම සිතමි.

ප්‍රේමයට විවිද ඇරුත් ඇත. නමුත් ප්‍රේමිය ප්‍රේමයේ අරුත නුඹ නම් මා ප්‍රේම කල යුත්තේ නුඹටය. ප්‍රේමයේ නාමයෙන් මිය යන්නටද මට හැකිය. හිත අවුලුවාලන කාරන අප අතරට පැමිණ තිබුණද ඒ සෑම දේම පරයා නුඹට බැදි ප්‍රේමය නැගී සිටී. ඉතිං මා හට කල හැකි එකම දෙය නුඹ හට ප්‍රේම කිරීමම පමණකි.